اثرات متقابل فرآوری ذرت و منبع علوفه با دسترسی آزاد بر عملکرد گوساله شیرخوار هلشتاین

STUDENT

DEGREE

YEAR

The objective of this study was to investigate the effects of starter diet physical forms and forage sourse on performance, rumen fermentation, blood metabolites of Holstain dairy calves. Forty-eight calves (24 females and 24 males) were used in a randomized complete block design and a 2 × 2 factorial experiment with two physical form of starter (ground and texturized) and two sources of forage (straw and alfalfa hay; AH). Experimental treatments include: 1) ground corn with ad libitum AH 2) ground corn with ad libitum straw 3) steam-flaked corn with ad libitum AH 4) steam-flaked corn with ad libitum straw. All calves were fed colostrum on the first day of life and were fed transition milk two days later. On the fourth day, a mixture of whole milk (70%) and transition milk (30%) were fed to the calves. From the fifth day onwards, the calves were fed whole milk. From the seventh day, the calves entered the experiment and were fed the same amount of whole milk in two meals (10 am and 8 pm) until weaning (58 d old). The study finished at day 70. Results showed that feeding straw increased DMI compared to feeding AH in ground corn based diet in the preweaning and overall periods. Also, in the preweaning and overall periods, in treatments based on ground corn, straw forage increased the starter intake consumption compared to AH. Calves fed AH had higher percentage of forage consumption than calves fed with straw during pre- and postweaning periods (P ? 0.05). Calves fed straw had more weight compared with calves fed AH during the preweaning period (60.3 vs 59 kg; P = 0.09). The interaction for the wither height on weaning day tended to be significant (P = 0.07) and significant on final day as feeding straw in treatment based on ground corn increased wither height compared to feeding straw in treatment based on texturized corn (98.83 vs. 93.98 cm; P = 0.03). The interaction was significant for the hip height on weaning day and feeding AH increased hip height compared to feeding straw forage in texturized corn based diet (95.9 vs. 93.9 cm; P = 0.04). During the preweaning period, calves fed ground starter with straw devoted greatest time to eating forage (42.3 min; P = 0.01). During the postweaning period, calves fed ground starter devoted greater time to lying than calves fed texturized starter (161.4 vs. 140.6 min; P = 0.07). During the postweaning period, calves fed texturized starter with AH and calves fed ground starter with straw devoted the greatest and the least time to standing (97.7 vs. 71.5 min; P = 0.08), respectively. The molar proportion of propionate was greatest in calves fed ground starter with AH on day 35 of age (P = 0.06). Also, the greatest ratio of acetate to propionate was observed in calves fed texturized starter with AH on d 35 of age (3.15 and P = 0.06). The molar proportion of isobutyrate was greater in calves fed texturized starter than in those fed ground starter on day 35 of age (P = 0.002). The molar proportion of isovalerate was greatest in calves fed texturized starter with AH on d 35 of age (P = 0.006). An interaction of physical form of starter and forage source influenced valerate molar proportion on d 35 of age, with the greatest valerate molar proportion for calves fed texturized starter with straw (P = 0.003). In general, the molar proportion of branched -chain VFA was greater in calves fed texturized starter than in those fed ground starter on d 35 of age (4.15 vs. 2.89 mol/100 mol and P = 0.08) and molar proportion of branched -chain VFA in the rumen was greater in calves fed straw forage than calves fed AH on d 70 of age (4.07 vs. 2.93 mol/100 mol and P = 0.005). Plasma glucose concentration was greater for calves fed texturized starter than that fed ground starter on d 70 of life (99.9 vs. 93.1 mg/dL and P = 0.08). The concentration of blood urea nitrogen was greatest in calves fed ground starter with AH on d 70 of life (13.73 mg/dL and P = 0.08). The concentration of BHB was greatest in calves fed ground starter with straw on d 35 of life (P = 0.02). The feeding AH increased concentration of BHB compared to feeding straw forage in texturized corn based diet on d 70 of life (0.41 vs. 0.26 mmol/L and P = 0.09). The results from this study showed that the provision of straw in diets based on ground starter improved skeletal Growth and Performance. Keywords : Calf, Physical form of starter, forage source, Steam flaked corn

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر شکل فیزیکی خوراک آغازین و منبع علوفه بر عملکرد، تخمیرشکمبه ای و متابولیت های خونی گوساله های شیرخوار هلشتاین انجام شد. از 48 راس گوساله (24 راس ماده و 24 راس نر) در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی و آزمایش فاکتوریل 2×2 با دو بافت خوراک (آردی و بافت دار) و دو منبع علوفه (کاه و یونجه) استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) ذرت آسیاب شده همراه با یونجه به صورت دسترسی آزاد 2) ذرت آسیاب شده همراه با کاه به صورت دسترسی آزاد 3) ذرت پرک شده با بخار همراه با یونجه به صورت دسترسی آزاد 4) ذرت پرک شده با بخار همراه با کاه به صورت دسترسی آزاد بود. همه گوساله ها در روز اول زندگی با آغوز و در دو روز بعد با شیر انتقالی تغذیه شدند. در روز چهارم مخلوط شیرکامل (70 درصد) و شیر انتقالی (30 درصد) به گوساله ها خورانده شد. از روز پنجم به بعد شیر کامل در اختیار گوساله ها قرار داده شد. از روز هفتم گوساله ها وارد طرح شده و تا هنگام از شیرگیری (58 روزگی)، با شیر کامل در دو وعده (10 صبح و 8 شب) به طور یکسان تغذیه شدند. آزمایش در روز 70 خاتمه یافت. نتایج نشان داد که در دوره قبل از شیرگیری و کل دوره، در تیمارهای بر پایه ذرت آسیاب شده، تغذیه علوفه کاه در مقایسه با علوفه یونجه سبب افزایش ماده خشک مصرفی شده است (1/0 P). همچنین در دوره قبل از شیرگیری و کل دوره، در تیمارهای بر پایه ذرت آسیاب شده، تغذیه علوفه کاه در مقایسه با علوفه یونجه سبب افزایش مصرف خوراک آغازین شد. گوساله هایی که با تیمار یونجه تغذیه شدند در دوره های قبل و بعد از شیرگیری درصد مصرف علوفه بالاتری در مقایسه با گوساله های مصرف کننده تیمار کاه داشتند (05/0 ? P). در قبل از شیرگیری گوساله های مصرف کننده تیمارهای حاوی کاه وزن بیشتری را در مقایسه با گوساله های مصرف کننده تیمارهای حاوی یونجه داشتند (30/60 در مقابل 59 کیلوگرم و 09/0 = P). اثر متقابل برای ارتفاع جدوگاه در روز از شیرگیری تمایل به معنی داری داشت (07/0 = P) و در انتهای دوره معنی دار گردید، تغذیه کاه در تیمار آردی سبب افزایش مقدار ارتفاع جدوگاه گوساله ها در مقایسه با تغذیه کاه در تیمار بافت دار گردید (83/ 98 در مقابل 98/93 سانتی متر و 03/0 = P). اثر متقابل برای ارتفاع هیپ در روز از شیرگیری معنی دار گردید و در تیمار بر پایه ذرت پرک شده، مصرف علوفه یونجه در مقایسه با علوفه کاه سبب افزایش مقدار ارتفاع هیپ گردید (97/95 در مقابل 99/93 سانتی متر و 04/0 = P). در دوره قبل از شیرگیری بیشترین زمان مصرف علوفه مربوط به تیمار آردی همراه با کاه بود (30/42 دقیقه 01/0 = P). در دوره بعد از شیرگیری گوساله های تغذیه شده با تیمارهای آردی مدت زمان بیشتری را در مقایسه با گوساله های تغذیه شده با تیمارهای بافت دار به خوابیدن اختصاص دادند (45/161 در مقابل 60/140 دقیقه و 07/0 = P). در دوره بعد از شیرگیری گوساله های تغذیه شده با تیمار بافت دار همراه با کاه بیشترین و گوساله های تغذیه شده با تیماره آردی همراه با کاه کمترین زمان ایستادن را داشتند (70/97 در مقابل 57/71 دقیقه و 08/0 = P). در 35 روزگی بالاترین غلظت پروپیونات در گوساله های تغذیه شده با تیمار آردی همراه با یونجه بود (70/34 مول بر صد مول و 06/0 = P). همچنین در 35 روزگی بالاترین نسبت استات به پروپیونات در گوساله های تغذیه شده با تیمار بافت دار همراه با یونجه مشاهده گردید (15/3 و 06/0 = P). غلظت ایزوبوتیرات در 35 روزگی در گوساله های تغذیه شده با تیمارهای بافت دار در مقایسه با گوساله های تغذیه شده با تیمارهای آردی، بیشتر بود (55/0 در مقابل 1/0 مول بر صد مول و 002/0 = P). غلظت ایزووالرات در 35 روزگی تحت تاثیر اثر متقابل قرار گرفت و در گوساله های تغذیه شده با تیمار بافت دار همراه با یونجه بیشترین مقدار بود (03/1 و 006/0 = P). غلظت والرات در 70 روزگی تحت تاثیر اثر متقابل قرار گرفت و در گوساله های مصرف کننده تیمار بافت دار همراه با کاه بیشترین مقدار بود (88/3 مول بر صد مول و 003/0 = P). در مجموع غلظت اسیدهای چرب فرار شاخه دار در 35 روزگی در گوساله های مصرف کننده تیمارهای بافت دار در مقایسه با گوساله های مصرف کننده تیمارهای آردی بیشتر بود (15/4 در مقابل 89/2 مول بر صد مول و 08/0 = P) و در 70 روزگی تیمارهای حاوی کاه غلظت بیشتری از اسیدهای چرب فرار شاخه دار را در مقایسه با تیمارهای حاوی یونجه داشتند (07/4 در مقابل 93/2 مول بر صد مول و 01/0 = P). در 70 روزگی گوساله های مصرف کننده تیمارهای بافت دار غلظت گلوکز بالاتری در مقایسه با گوساله های مصرف کننده تیمارهای آردی داشتند (97/99 در مقابل 09/93 میلی hy;گرم در دسی لیتر و 08/0 = P). نیتروژن اوره خون در 70 روزگی در تیمار آردی همراه با یونجه بالاترین مقدار بود (73/13 میلی hy;گرم در دسی لیتر و 08/0 = P). در 35 روزگی غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات تحت تاثیر اثر متقابل قرار گرفت و تیمار آردی همراه با کاه بالاترین مقدار را دارا بود (23/0 میلی مول در لیتر و 02/0 = P). در 70 روزگی در تیمار بر پایه ذرت پرک شده، تغذیه یونجه در مقایسه با تغذیه کاه سبب افزایش غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات شد (41/0 در مقابل 26/0 میلی مول در لیتر و 09/0 = P). نتایج به دست آمده نشان داد که تغذیه علوفه کاه در جیره های بر پایه خوراک آغازین آردی سبب بهبود شاخص های عملکردی و رشد اسکلتی شد. کلمات کلیدی : گوساله شیری، شکل فیزیکی خوراک آغازین، منبع علوفه، ذرت پرک شده با بخار