Skip to main content
SUPERVISOR
سیدابوالقاسم محمدی (استاد مشاور) بدرالدین ابراهیم سیدطباطبایی (استاد راهنما) عبدالمجید رضایی (استاد مشاور) قدرت اله سعیدی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Bahram Heidari
بهرام حیدری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1380
This study was conducted to saturate the linkage map of wheat using the AFLP markers and also mapping the QTLs for some important quantitative traits such as, plant height, heading date, date to maturity, grain yield and yield components. A doubled haploid population derived from crossing of two cultivars, Fukuho-kumogi and Oligo-culm was used. The parental lines and 157 lines were evaluated in a randomized complete block design with three replications at the research farm of Isfahan University of Technology in two years of 1382 and 1383. The analysis of variance in each year and combining the data over years for the agronomic and morphological traits showed significant differences among the genotypes for all of the traits. The estimation of genetic and phenotypic coefficients of variations indicated that there was more genetic variation for plant height, peduncle length, number of grains and grain weight per spike, spikes per m 2 , spike length and grain yield. The estimation of heritability for plant height, heading date, number of grains per spike, grain weight per spike and date to maturity were 98.0%, 88.7%, 87.3%, 85.9% and 80.3% respectively. The AFLP analysis using 11 primer combinations of Pst I+ANN- Mse I+CNN amplified 66 polymorphic bands between the parents, but 48 markers were assigned to the wheat linkage groups. The mean of amplified polymorphic bands was 6 per each primer combination. The primer combinations of Pst I+AAT- Mse I+CCC, Pst I+AAT- Mse I+CAC and Pst I+AGA- Mse I+CCC each with 9 bands had higher polymorphic bands. In this study, 41% of AFLP markers assigned to the linkage groups of genome A, 43% to genome B and 12% to genome D. The results of mapping QTLs for the studied traits indicated the expression of the permanent QTLs with main effects for plant height, peduncle length, spike length, spikes per m 2 , number of grains per spike, grain weight per spike and heading date. The results showed two QTLs with main effects were located in the expected location of Rht1 and Rht2 genes on the chromosomes 4B and 4D for plant height that explained 60.3% and 61.1% of phenotypic variation of this trait in 1382 and 1383, respectively. In the interval of 29.0 to 34.0 centimorgan from the beginning of chromosome 2D and close to the Xcfd53 and Xgwm261 markers, the QTLs for awn length (R 2 =11.0%), spike length (R 2 =31.0%), plant height (R 2 =10.8%), peduncle length (three QTLs with R 2 = 7.5%), date to maturity (R 2 =11.0%), pollination date (R 2 =10.7%), harvest index (R 2 =12.4%), grain yield (two QTLs with R 2 =6.5%), spikelete compactness (R 2 =18%), number of grains per spike (R 2 =3.5%) and grain
به منظور اشباع نقشه پیوستگی با استفاده از نشانگرهای AFLP و مکان یابی ژن های کنترل کننده برخی صفات مهم نظیر ارتفاع بوته، روز تا سنبله دهی، زمان رسیدگی، عملکرد دانه و اجزای عملکرد از جمعیت دابل هاپلوئید گندم حاصل از تلاقی دو رقم خارجی Fukuho-kumogi و Oligo-culm استفاده گردید. بدین منظور 157 لاین دابل هاپلوئید به همراه والدین آنها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال های 1382 و 1383 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان ارزیابی شد. نتایج تجزیه واریانس صفات زراعی و مرفولوژیک در هر دو سال و در تجزیه مرکب نشان داد که ژنوتیپ ها از لحاظ کلیه صفات تفاوت معنی داری داشتند. برآورد ضرایب تنوع ژنتیکی و فنوتیپی برای صفات مورد مطالعه حاکی از وجود تنوع بیشتر برای ارتفاع بوته، طول آخرین میانگره، تعداد دانه و وزن دانه در سنبله، تعداد سنبله بارور در متر مربع، طول سنبله اصلی و عملکرد دانه بود. وراثت پذیری خصوصی برای ارتفاع بوته، روز تا سنبله دهی، تعداد دانه در سنبله، وزن دانه در سنبله و زمان رسیدگی بر اساس تجزیه مرکب داده های دو سال به ترتیب 0/98، 7/88، 3/87، 9/85 و 3/80 درصد برآوردگردید. تکنیک AFLP با استفاده از 11 ترکیب آغازگری CNN+ Mse I - ANN + Pst I منجر به تولید 66 قطعه چند شکل و متفاوت نسبت به والدین لاین های مورد مطالعه گردید، ولی از این تعداد 48 نشانگر به گروه های لینکاژی گندم انتساب داده شدند. میانگین تعداد قطعات تکثیر یافته چندشکل بین والدین به ازای هر آغازگر شش قطعه بود و ترکیبات آغازگری Pst I+AAT- Mse I+CCC، Pst I+AAT- Mse I+CAC و Pst I+AGA- Mse I+CCC هر کدام با 9 قطعه چندشکل بیشترین تعداد قطعات را در بین ترکیبات آغازگری ایجاد نمودند. در این مطالعه 41 درصد نشانگرهای AFLP به گروه های لینکاژ ژنوم A و 43 درصد به ژنوم B و تنها 12 درصد نشانگرهای AFLP به ژنوم D منتسب شدند. نتایج مـکان یابی ژن های کنترل کننده صفات مورد مطالعه بیانگر بروز QTL های پایدار و بزرگ اثر برای ارتفاع بوته، طول آخرین میانگره، طول سنبله اصلی، تعداد سنبله بارور، تعداد دانه و وزن دانه در سنبله و روز تا سنبله دهی بود. در این مطالعه دو QTL بزرگ اثر و اصلی به ترتیب در مکان های ژنی مورد انتظار برای ژن های Rht1 و Rht2 روی کروموزوم های B4 وD4 وجود داشت که در مجموع 3/60 درصد از واریانس تنوع ارتفاع بوته را در سال اول و 1/61 درصد را در سال دوم توجیه نمودند. در فاصله بین 0/29 و 34 سانتی مورگان از ابتدای کروموزوم D2 و در نزدیکی نشانگرهای Xcfd53 و Xgwm26 1 ، QTLهایی برای صفاتی نظیر طول ریشک (11%= 2 R)، طول سنبله (31%= 2 R)، ارتفاع بوته (8/10%= 2 R)، طول پدانکل (سه QTL با متوسط 5/7%= 2 R)، زمان رسیدگی (11%= 2 R)، روز تا گرده افشانی (7/10%= 2 R)، شاخص برداشت (4/12%= 2 R)، عملکرد دانه (دو QTL همپوشان با متوسط 5/6%= 2 R)، تراکم سنبلچه در سنبله (18%= 2 R)، تعداد دانه در سنبله (5/3%= 2 R) و وزن دانه در سنبله (4/6%= 2 R) وجود داشت. یک QTL اصلی در فاصله نشانگری X3009 و Xwmc333 برای عملکرد دانه روی کروموزوم B6 در نزدیکی ی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی