اعمال سیاستهای بهینه ترافیکی چه برای طراحی مسیرهای جدید و چه برای مدیریت موثر سبکه حاضر, نیاز به شبیه سازی شرایط موجود و آتی با استفاده از مدلهایی با حداکثر واقع نمایی دارد. در ایم میان یکی از مهمترین مدلها, مدل انتخاب گونه سفر است. این مدل باید نسبت به سیاستهای مختلف اعمال شده, حساس باشد. در حال حاضر فقدان چنین مدل قابل استنادی برای شهر اصفهان, باعث کاهش دقت پیش نگری های انجام شده درباره پیامدهای سیاست گزاری های ترافیکی شده است. در پایان نامه حاضر, مدل انتخاب وسیله سفر برای پیش بینی چگونگی انتخاب گونه حمل و نقلی مردم اصفهان در آینده, با ایجاد حلقه پس خوراند بین نتایج تخصیص ترافیک و مدل انتخاب گونه سفر ساخته, پرداخته و پیاده سازی شده است. بدین ترتیب که در هر مرحله از تحلیل, نتایج مدل انتخاب وسیله نقلیه در تخصیص ترافیک مورد استفاده قرار گرفته و تاثیر نتایج تخصیص ترافیک بر ورودی های مدل انتخاب وسیله نقلیه تا همگرایی نتایج منظور گردیده است. نتیجه این فعالیت, برطرف شدن نقیصه موجود در مجموعه مطالعات ترافیکی کلان شهر و همچنین باز شدن یک مسیر جدید برای پژوهشهای حمل و نقلی بر اساس تاثیر متقابل مراحل مختلف تحلیل تقاضای سفر است.