Skip to main content
SUPERVISOR
Laleh Ghasemi Mobarakeh
لاله قاسمی مبارکه (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mahnaz Soleimani
مهناز سلیمانی جزهء

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی نساجی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395
: Today, biodegradable polymeric systems used in controlling drug release have been widely developed to improve the performance and efficiency of drugs. Accordingly, designing novel drug delivery systems such as textiles results in the protection of cellules against degradation and improving cellular stability due to the reduced cytotoxicity. These systems as the internal or external treatments are capable to enhance the effectiveness and safety of drugs with controlling the release rate, time and position. Some of the drug-releasing textiles include cyclodextrins, fibers containing microcapsules, micro-absorbents and electro spun nano fibers. These materials could be fabricated by conventional techniques such as weaving to produce medical textiles such as sutures, wound bandages and etc. The releasing mechanism of these systems is in accordance with physiological needs of human body. Since the drug release systems pose precise control of drug release and detect the specific target together with reducing or eliminating the side effects, they are of special interests in scientific community. Moreover, they are capable to continuously provide sufficient drug concentration to patient's body. In the present research study, the drug is deposited on cover glass and cotton fabrics and is coated by polycaprolactone and polycaprolactone/gelatin nano fibers with various thicknesses. The drug transmission through nano fibers provides better opportunities of drug release. The amount of released drug (for hydrophilic or bipolar drugs) in the presence of gelatin together with polycaprolactone increases with increasing the nano fibers hydrophilicity and accessing to water. Moreover, the surface of drug carrier substrate increases with increasing the thickness of nano fibrous web due to the more time needed for passing through the thicker nano fibrous web. This trend is shown for hydrophilic, hydrophobic and bipolar drugs. Therefore, it can be concluded that the drug release depends on various parameters such as drug type, drug chemical structure, type of carrier substrate and coating type. Drug release changes with changing each parameter. The effects of each parameter on drug release were investigated in the present research study.
امروزه دارورسانی بر مبنای پلیمرهای زیست تخریب پذیر، راهکارهای زیادی را برای بهبود اثربخشی داروها و بالا بردن پارامترهای عملکردی دارو فراهم نموده است. از این رو طراحی سامانه های دارو رسانی جدید همچون منسوجات، با در نظر گرفتن کاهش سمیت سلولی به حفاظت در مقابل تخریب و بهبود ثبات منجر می شود و به عنوان یک عامل درمانی درون و یا روی سطح بدن، با کنترل سرعت زمان و مکان رهایش در بدن، درجه تاثیر و بی خطری دارو را افزایش می دهند که از این بین می توان به سیکلودکسترین ها، الیاف تبادل یون، الیاف حاوی میکروکپسول ها، میکرو کاذب ها و نانو الیاف الکتروریسی شده اشاره کرد. الیاف حاصل را می توان با استفاده از روش های معمول مانند بافندگی، جهت تولید منسوجاتی با زمینه پزشکی چون نخ بخیه ، باند زخم و... آماده کرد. تحویل دارویی این سامانه ها متناسب با نیاز فیزیولوژیکی بدن بوده که به دلیل کنترل دقیق آن ها بر میزان انتشار دارو و تعیین هدف اختصاصی، با کاهش یا حذف کامل عوارض ناخواسته، موجب علاقه مندی فراوانی شده است و غلظت دارو را به طور پیوسته در یک بازه زمانی برای بیمار فراهم می کنند. در این پژوهش دارو روی بسترهایی از جنس پارچه پنبه ای و Cover gla بارگذاری شده است و با استفاده از نانوالیاف پلی کاپرولاکتون و پلی کاپرولاکتون / ژلاتین در ضخامت های مختلف پوشش دهی شده اند. عبور دارو از بین این نانوالیاف زمینه رهایش کنترل شده دارو را فراهم نموده که میزان داروی رهایش یافته در زمان حضور ژلاتین در کنار پلی کاپرولاکتون با آبدوست تر کردن نانوالیاف و دسترسی به آب بیشتر برای داروهای آبدوست و یا دارو با ساختار دوقطبی، افزایش می یابد. همچنین با افزایش ضخامت لایه نانوالیاف پوشش دهنده سطح بستر حامل دارو، به علت نیاز به زمان بیشتر برای عبور از بین لایه نانوالیاف، کاهش می یابد و این روند برای داروی آبدوست، آبگریز و دارو با ساختار دوقطبی برقرار است. از این رو می توان چنین گفت که رهایش دارو به عوامل مختلفی همچون نوع دارو و ساختار شیمیایی آن ها، نوع بستر حامل دارو و جنس پوشش دهنده سطح بستر حامل دارو بستگی دارد و تغییر در هر کدام از این عوامل رهایش دارو را تحت تأثیر قرار می دهند و در این پژوهش اثر تغییر هریک از این پارامترها مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به بررسی های انجام شده در این پژوهش مشخص شد که با افزایش ضخامت لایه نانوالیاف پوشش دهنده سطح بستر حامل دارو، به دلیل مدت زمان بیشتر مورد نیاز برای عبور دارو از لایه نانوالیاف و ورود به محلول رهایش، میزان رهایش دارو کاهش می یابد. همچنین با افزودن جز ژلاتین به محلول پلی کاپرولاکتون، به دلیل آبدوستی بالای ژلاتین و قرار گرفتن آب بیشتر به بستر حامل دارو، برای داروهای آبدوست و تمایل دارو به آب، رهایش رو به افزایش است.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی