Skip to main content
SUPERVISOR
سعید پورمنافی (استاد مشاور) علیرضا سفیانیان (استاد راهنما) افشاری مجید (استاد مشاور)
 
STUDENT
Azam Aghayari
اعظم آقایاری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

Studying the Effect of Green Space and Impervious Surfaces on Thermal Pattern in Isfahan city
Population growth and urbanization are the factors contributing to the increase of air temperature in urban areas, which creates heat islands in this region compared to the surroundings. In fact, warming the urban environment is one of the unconscious effects of unsustainable urban development. Examining the status of scattering of thermal radiation and its relationship with the type of the land use is of the paramount importance to identification of the urban microclimate. Temperature is a factor that will affect from the environmental condition and surface coverage and also is considered as an indicator of environmental quality. On the other hand, land use planning as the core of the urban studies, is the searching set of strategies for the environmental, social and ecological city towards the goals of sustainable development. Therefore, the influence of the rate of urban land use in the formation of heat islands can be facilitating a way to urban strategies to controlling or reduction Heat Island. In this study, in addition of emphasis on the impact of impervious surfaces and green cover on the temperature model in Isfahan, land use map for the 1364 until 1389 is provided by using the images of Landsat TM satellite in 9 Keywords: Heat Island, Land surface temperature, land use, Air temperature, Isfahan city.
رشد جمعیت و توسعه ی شهرنشینی یکی از عوامل مؤثر بر افزایش دمای هوا در نواحی شهری است که موجب ایجاد جزایر حرارتی در این مناطق در مقایسه با محیط اطراف می شود. در واقع گرم تر شدن محیط زیست شهری، یکی از آثار ناآگاهانه ی توسعه ی شهری ناپایدار است. بررسی وضعیت پراکندگی تابش های حرارتی و ارتباط آن با نوع کاربری های موجود در شناخت میکروکلیمای شهری دارای اهمیت زیادی می باشد. دما از جمله عواملی است که از شرایط محیطی و پوشش سطح تأثیر می پذیرد و از شاخص های کیفیت محیط زیست به شمار می آید. از سوی دیگر، برنامه ریزی کاربری اراضی، به عنوان هسته ی اصلی برنامه ریزی شهری، به دنبال راهبردی جهت حرکت مجموعه hy;ی محیطی، اجتماعی و اکولوژیکی شهر به سوی اهداف توسعه ی پایدار است. لذا شناخت میزان اثرگذاری کاربری های شهری در شکل گیری جزایر حرارتی، می تواند زمینه ساز جهت دهی به استراتژی شهری در کنترل جزایر حرارتی باشد. در این پژوهش ضمن تأکید بر تأثیر سطوح نفوذناپذیر و پوشش سبز بر الگوی دمای شهر اصفهان، ابتدا نقشه ی کاربری اراضی سال های 1364 و1389 با استفاده از تصاویر سنجنده ی TM ماهواره ی لندست در 9 طبقه تهیه شد و در ادامه تغییرات کلاس های مختلف کاربری اراضی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آشکارسازی تغییرات،کاهش پوشش سبز و افزایش مناطق شهری و معابر را با درصد بالای سطوح نفوذناپذیر اثبات نمود. درگام سوم، دمای سطح زمین با استفاده از الگوریتم Mono Window به دست آمد که دمای سطح زمین رابطه ای مثبت با سطوح نفوذناپذیر و رابطه ای منفی را با پوشش سبز را نشان داد. نتایج حاکی از افزایش دمای سطح زمین شهر اصفهان در طی سال های 1389- 1364 بود که این افزایش در مناطق شهری چشمگیرتر است. مرحله ی بعد، دمای هوا با استفاده از تابع انتقال Garcia به دست آمد و تأثیر پوشش سطح و کاربری بر دما بررسی شد. در آخرین گام، برای سنجش صحت کار، نقشه ی دمای هوا با نتایج حاصل از طرح پهنه بندی سازمان پارک ها و فضای سبز شهراصفهان، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که روند کلی تغییرات دما بر اساس پوشش سطح،کاربری و شرایط حاکم بر هر ایستگاه، از روند تغییرات دمایی ایستگاه های هواشناسی طرح مذکور پیروی می کند. بنابراین با توجه به افزایش سطوح نفوذ ناپذیر و کاهش مساحت پوشش سبز، می توان این چنین نتیجه گرفت که تبدیل و تغییرات این کاربری ها در افزایش دمای شهر اصفهان نقش مؤثری داشته است. کلمات کلیدی: جزایر حرارتی، دمای سطح زمین، کاربری اراضی، دمای هوا، شهر اصفهان.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی