Skip to main content
SUPERVISOR
Zahra Saberi,Saeid Pooladsaz
زهرا صابری (استاد مشاور) سعید پولادساز (استاد راهنما)
 
STUDENT
Fatemeh Alirezaeivarnosfaderani
فاطمه علیرضایی ورنوسفادرانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده ریاضی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Optimum block designs with g covariate
In experimental designs, we encounter sometimes with problems in which the response variable is in linear relation with some other variables. These variables are called covariates. The choice of values of the covariates for a given set-up, attaining minimum variance for estimation of the regression parameters, has attracted attention in recent years. It is seen that the OCDs depend much on the methods of construction of the basic block designs. The model considered as below, Where Y is the vector of observations of order , also , and correspond, respectively, to the vectors of treatment effects, block effects and the covariate effects; and are, respectively, the design matrices of treatment effects and block effects; and Z is the design matrix corresponding to the covariate effects. is a vector of order n with all elements unity. From above model, it is evident that for the estimation of the covariate effects to be orthogonal to the treatment and block effects, the necessary and sufficient conditions are: are necessary and sufficient. Also, when above conditions holds, the regression parameters are estimated with maximum efficiency if and only if, The parameter is estimated most efficiently if Z-matrix satisfies all above conditions. The choice of the Z-matrix is usually difficult under the most general block design set-up But, for binary block designs, it can be easier if each column of the Z-matrix is represented by a matrix W, where the rows of W are corresponded to the treatments and the columns of W are corresponded to the blocks.
در طرح آزمایش‌ها گاهی با مسائلی مواجه می‌شویم که متغیر پاسخ با یک یا چند متغیر کمکی رابطه‌ی خطی دارند که به این متغیرها، متغیرهای کمکی می‌گویند. بر اساس شرایط آزمایش این متغیرهای کمکی به 2 دسته زیر تقسیم می‌شوند. (1) حالتی که این متغیرهای کمکی، متغیرهای تصادفی می‌باشند و تحت کنترل آزمایش‌گر نیستند ولی می‌توان آن‌ها را همراه با متغیر پاسخ مشاهده کرد. (2) حالتی که متغیرهای کمکی، متغیرهای غیرتصادفی می‌باشند و تحت کنترل آزمایش‌گر هستند که مقادیر آن‌ها را آزمایش‌گر مشخص می‌کند. هنگامی که متغیر پاسخ با یک یا چند متغیر کمکی رابطه‌ی خطی دارند، استفاده از طرح های با متغیر کمکی مفید واقع می‌شود. با استفاده از این طرح‌ها میانگین مربعات خطا کاهش می‌یابد و باعث آشکار شدن اختلاف‌های واقعی حاصل از تیمارها در متغیر پاسخ می‌شوند. در این پایان‌نامه متغیرهای کمکی را از نوع دوم که غیرتصادفی و قابل کنترل می‌باشند در نظر گرفته و به دنبال یافتن طرح‌های بهینه با متغیر کمکی (OCD) در ساختار طرح‌های بلوکی هستیم. در طرح‌های بلوکی زمانی که خطاهای آزمایش تنها با استفاده از عامل‌های کیفی قابل کنترل نباشند از متغیرهای کمکی استفاده می‌شود. در سال‌های اخیر انتخاب مقادیری از متغیرهای کمکی برای برآورد پارامترهای رگرسیونی با کمترین واریانس در یک ساختار معلوم، مورد توجه قرار گرفته است. به نظر می‌رسد طرح‌های (OCD) بستگی زیادی به روش‌های ساختاری طرح‌های بلوکی دارند. در این پایان‌نامه طرح‌های (OCD) در ساختار طرح‌های بلوکی تصادفی شده (RBD) طرح‌های بلوکی ناقص متعادل (BIBD)، طرح‌های بلوکی ناقص جزئی ـ متعادل (PBIBD) و طرح‌های بلوکی ناقص تیمار ـ متعادل (BTIBD) مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی