Skip to main content
SUPERVISOR
Mahdi Gheysari,Ali Nikbakht,Nematola Etemadi shalamzari,Mohammad Mehdi Majedi
مهدی قیصری (استاد راهنما) علی نیک بخت (استاد راهنما) نعمت اله اعتمادی شلمزاری (استاد مشاور) محمد مهدی مجیدی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Zahra Rohani yazdeli
زهرا روحانی یزدلی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

Physiological Response of Olive Trees to Irrigation Management in the Landscape
Planting and designing of urban landscape is impossible without considering the issue standards and optimal model for development. In each urban space a part of urban lacape is dedicated to the development of green space. So the plant selection should be according to natural environment for the development of green space. In a warm and arid country like Iran and cities like Isfahan the issue is more critical following harsh environment conditions like low percipilation and water shortage. Olive which is one of the resistant plants to dry conditions as it is ever green is considered in the recent years. A research was conducted at olive orchard of Isfahan university of technology in 2011-2013. The experiment carried out with 3 replication based on a complete block design each replication consisted of 3 trees. Treatments included 6 methods of water distribution with drip irrigation system (M 1, M 2, M 3, M 4, M 5, M 6 ) and one surface irrigation (M 7 ). Volume of irrigated water in all treatment was equall. Different traits including height, trunk diameter, canopy volume, canopy height, leaf fresh weight, leaf dry weight, proline, sugar, shoots of growth, SPAD index, percent nitrogen, chlorophyll fluorescence, chorophyll content a, b and overall, photosynthesis, stomatal conductance and carbon dioxide. Results showed that different irrigation treatment did not affect height, diameter, canopy height and volume, however these indices were greater in drip irrigation componed to surface irrigation. Dry and fresh weight of leaves decreased following the change of surface irrigation to the drip irrigation system. The highest amount was realate to 5-day water regime (M 2 ) and the lowest amount was recorded in surface irrigation (M 2 ). It was 6.1 and 4.12 gr for fresh weight and 3.11 and 2 gr for dry weight. Prolin and dissolved carbohydrate content was greater in drip irrigation compare to surface irrigation. The carrent growth of stems decreased when irrigation changed from surface to drip one and in M 2 treatment the highest growth achieved 2.04 and the lowest one was 0.88. the effect of treatment was not significant on other traits. In general the results showed that changing irrigation system from surface irrigation to drip irrigation was promoting, however they were mostly insignificant. In this one year experiment there were no restricateiu in altering the irrigation system, so it is recommended that the results to be assesd after several years too. Keywords : drip irrigation, landscape, old trees, olive yellow varieties.
برنامه ریزی و طراحی فضای سبز بدون توجه به مسایل، استانداردها و الگوهای مطلوب و بهینه جهت گسترش، توسعه و طراحی های شهری ممکن نیست. در هر فضای شهری بخشی از منظر شهر، به کاربری فضای سبز اختصاص می یابد. بنابراین باید متناسب با شرایط طبیعی هر منطقه از گونه های گیاهی متناسب و سازگار با آن منطقه در توسعه فضای سبز استفاده کرد. در مناطق گرم و خشک ایران همچون اصفهان به دلیل شرایط نامناسب اقلیمی مانند بارش کم نزولات آسمانی و به دنبال آن کمبود آب باید نوع خاصی از گونه های گیاهی در طراحی فضای سبز این مناطق به کار گرفته شود. زیتون یکی از گیاهان مقاوم به خشکی است که به دلیل همیشه سبز بودن و مقاومت بالا به کم آبی طی چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا پژوهشی جهت بررسی پاسخ های فیزیولوژیک درختان زیتون به مدیریت آبیاری در فضای سبز شهری در طی سال های 1392-1391 در سایت آزمایشی باغ زیتون واقع درکوی اساتید دانشگاه صنعتی اصفهان و به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی نامتعادل در 3 تکرار و هر تکرار شامل سه درخت به اجرا در آمد. تیمارهای آبیاری شامل شش روش توزیع و پخش آب با سیستم آبیاری قطره ای (M 1, M 2, M 3, M 4, M 5, M 6 ) به همراه یک تیمار آبیاری سطحی (M 7 ) بود. حجم آب آبیاری در تمامی تیمارها یکسان و به یک اندازه بود. در طی این دوره شاخص هایی نظیر ارتفاع، قطر، حجم تاج پوشش، ارتفاع تاج پوشش، وزن تر و خشک برگ، پرولین، قند ، میزان رشد شاخه ها، شاخص سبزینگی، درصد نیتروژن، شاخص کلروفیل فلورسنس، میزان کلروفیل , a b و کل، فتوسنتز، هدایت روزنه ای و دی اکسیدکربن زیر روزنه اندازه گیری گردید. بر اساس نتایج بدست آمده بطور کلی تاثیر تیمارهای متفاوت آبیاری بر میزان افزایش ارتفاع، افزایش قطر، افزایش ارتفاع تاج پوشش و افزایش حجم تاج پوشش تاثیر معنی داری نداشت هر چند که میزان شاخص های نام برده در تیمارهای آبیاری قطره ای نسبت به آبیاری سطحی بیشتر بود ولی در نهایت سبب معنی دار شدن آنها نگردید. وزن تر و وزن خشک برگ با تغییر سیستم آبیاری از سطحی به قطره ای کاهش یافت به طوری که بیشترین میزان وزن تر و خشک برگ در تیمار آبیاری قطره ای با دور آبیاری پنج روزه (M 2 ) رقم خورد و کمترین میزان وزن تر و خشک مربوط به تیمار آبیاری سطحی (M 7 )بود که برای وزن تر برگ به ترتیب برابر با 10/6 و 12/4 و در وزن خشک برابر با 11/3 و 2 بود. میزان پرولین و کربوهیدرات های محلول برگ در تیمار آبیاری سطحی بیشتر از قطره ای بود اما در مجموع سبب معنی دار شدن آنها نگردید. همچنین رشد شاخه های سال جاری با تغییر سیستم از سطحی به قطره ای روند کاهشی نشان داد به صورتی که در تیمار M 2 بیشترین میزان رشد سال جاری شاخه ها که برابر با 04/2 بود بدست آمد و در تیمار M 7 کمترین میزان رشد شاخه ها که برابر با 82/0 بود حاصل شد. تاثیر تیمارهای متفاوت آبیاری بر سایر شاخص های اندازه گیری شده نیز معنی داری نبود. در مجموع نتایج نشان داد که تغییر سیستم آبیاری از سطحی به قطره ای در درختان کهنسال زیتون بر اکثر صفات اندازه گیری شده تاثیر مثبت داشت، اگرچه تفاوت ها معنی دار نشد. همچنین در نتایج یکساله این طرح هیچ محدودیتی در تغییر سیستم آبیاری از سطحی به قطره ای مشاهده نشد، لذا پیشنهاد می شود بررسی شرایط درختان پس از گذشت چند سال مورد بررسی قرار گیرد. کلمات کلیدی: آبیاری قطره ای، فضای سبز، درختان کهنسال، رقم زرد زیتون.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی