Skip to main content
SUPERVISOR
Masoud Alikhani,Gholam-Reza Ghorbani,Abdolhossein Samie
مسعود علیخانی (استاد راهنما) غلامرضا قربانی خراجی (استاد راهنما) عبدالحسین سمیع (استاد مشاور)
 
STUDENT
Rasoul Kowsar
رسول کوثر

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1383
The objective of this study was to investigate if the level of corn silage influences the impact of supplemental fat (Yellow grease) on performance of dairy cows. Eight Holestein cows (4 cows multiparous, 4 cows primiparous) averaging 110 ± 30 d in milk, 34 ± 3.0 Kg/d of milk and 590 ± 125 kg were used in a replicated 4×4 Latin Square Design with 21-d periods. Treatments were 1) 40% of diet DM as alfalfa hay (control, alfalfa-based diet); 2) 24% alfalfa hay and 16% corn silage diet); 3) 24% corn silage and 16% alfalfa hay; 4) 20% alfalfa hay and 20% corn silage. All treatments contained 2% yellow grease and forage to concentrate ratio of 60 : 40. DMI was increased with increasing corn silage level. Treatments 3 or 4 increased DMI (P 0.05), NDF intake (NDFI), forage NDF intake (FNDFI), and NE L intake (P 0.01). Treatments 3 had higher NDFI, FNDFI, and NE L I than treatment 1 (P 0.01). Treatments had significantly effect on milk production (P 0.04). Treatment 3 had greater (P 0.05) milk production, milk protein content and yield, and lactose percentage and production than treatment 1. Milk fat content and production did not differ across treatments. Treatment 1 (P 0.05) decreased significantly digestibilities of ADF, CP, DM, and OM. Treatment 2 decreased (P 0.001) digestibility of ADF. Cows fed corn silage diets had numerically higher eating and chewing time than those fed treatment 1. Ruminating and chewing time increased with increasing corn silage level. Treatments had no effect on ruminal pH. Ruminal pH was numerically higher for cows fed treatment 3. It seems that forage type in diets containing yellow grease could alter performance of lactation Holestein cows and corn silage up to 20 % DM of diet ( 50 % of forage portion) can be replaced by alfalfa hay without any adverse effects on dairy cows
به منظور بررسی اثر نسبت‌های گوناگون سیلاژ ذرت به یونجه در جیره‌های حاوی روغن زرد بر عملکرد گاوهای شیری، در قالب یک طرح مربع لاتین تکرار شده تعداد هشت رأس گاو شیری هلشتاین (چهار رأس چند شکم و چهار رأس تک شکم) با روزهای شیردهی 30 ± 110 روز، میانگین تولید شیر 0/3 ± 34 کیلو گرم و وزن بدنی 125± 590 به‌طور تصادفی بین تیمارهای تغذیه‌ای شامل: 1) 40 درصد یونجه، 2) 24 درصد یونجه + 16 درصد سیلاژ ذرت، 3) 16 درصد یونجه + 24 درصد سیلاژ ذرت، 4) 20 درصد یونجه + 20 درصد سیلاژ ذرت اختصاص یافتند. به تمام تیمارها 2 درصد روغن زرد اضافه گردید و نسبت علوفه به کنسانتره 40 : 60 در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که ماده خشک مصرفی روزانه (DMI) با افزایش سطح سیلاژ در بین تیمار‌ها افزایش یافت. تیمار‌های 3 یا 4 میزان DMI (05/0 P)، مصرف دیواره سلولی (NDFI)، دیواره سلولی علوفه‌ای (FNDFI) ومصرف انرژی خالص شیر‌دهی(NE L I) (01/0 P) را افزایش دادند. گاو‌هایی که تیمار 3 را مصرف کرده بودند نسبت به آن‌هایی که تیمار 1 را مصرف کرده بودند،NDFI ، FNDFI، NE L I بیشتری داشتند (01/0 P). تیمار‌ها اثر معنی داری بر تولید شیر داشتند (04/0 P). تیمار 3 نسبت به تیمار 1 تولید شیر (01/0 P)، درصد و تولید پروتئین شیر و درصد و تولید لاکتوز بیشتری(05/0 P) داشت. تولید و درصد چربی شیر تحت تأثیر تیمار‌ها قرار نگرفت. تیمار 3، قابلیت هضم ADF، CP، DM و OM را کاهش داد (05/0 P). تیمار 2، تنها قابلیت هضم ADF را کاهش داد (001/0 P). در مقایسه با گاو‌هایی که تیمار 1 را خورده بودند، گاو‌هایی که جیره‌های حاوی سیلاژ ذرت را مصرف کرده بودند، از لحاظ عددی، مدت زمان بیشتری صرف خوردن و جویدن کردند. مدت زمانی که گاو‌ها صرف نشخوار و جویدن کردند با افزایش سطح سیلاژ در تیمار‌ها افزایش یافت. اسیدیته شکمبه بین تیمار‌ها تفاوت نداشت و برای تیمار 3 بیشترین بود. بنابراین، به نظر می‌رسد که علوفه پایه در جیره‌های حاوی روغن زرد می‌تواند بر تولید و عملکرد گاو‌های شیری موثر باشد و سیلاژ ذرت تا سطح 20 درصد (50 درصد بخش علوفه‌ای) می‌تواند به عنوان منبعی برای جایگزینی با یونجه بدون تأثیر منفی بر عملکرد گاوهای شیرده استفاده شود.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی