انتقال بین حوضه‌ای آب از راهکارهایی است که امروزه به‌منظور رفع کمبود آب در مناطق خشک و کم باران به‌کاررفته شده و تجربیات فراوانی توسط کشورهای مختلف در این زمینه به‌دست‌آمده است. در این تحقیق یکی از طرح‌های انتقال آب بین حوضه‌ای کشور که هدف آن انتقال آب از سرچشمه های حوضه آبریز کارون به حوضه آبریز زاینده‌رود می‌باشد، مورد بررسی قرارگرفته است. هدف اصلی تحقیق بررسی اثرات احداث پروژه انتقال آب بر میزان تغییرات پوشش/کاربری اراضی دشت بهشت‌آباد استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از فناوری سنجش‌ازدور بوده است. در این مطالعه از نرم‌افزار ArcGIS برای تهیه خروجی‌ها و از نرم‌افزارهای Envi 4.8 و Idrisi 17 و Erdas Imagine 9.1 به‌منظور انجام پیش پردازش ها و پردازش تصاویر لندست در سه دوره 1986، 2003 و 2014 به‌منظور تعیین پوشش گیاهی و بررسی تغییرات پوشش/ کاربری اراضی بهره گرفته شد. به‌منظور شناسایی و تهیه نقشه های پوشش گیاهی و پوشش/کاربری اراضی در منطقه موردمطالعه از روش طبقه بندی نظارت‌شده با الگوریتم حداکثر احتمال، نظارت‌نشده، هیبرید و شاخص NDVI استفاده گردید. نتایج حاصل از بررسی وضعیت پوشش گیاهی در سال 2014 نشان می‌دهد غالب مساحت منطقه را پوشش گیاهی ضعیف تشکیل می‌دهد. تغییرات پوشش در محل احداث سد بدین‌صورت بوده که 3 کیلومترمربع از طبقه بدون پوشش گیاهی، 63 کیلومترمربع از طبقه پوشش گیاهی ضعیف، 29 کیلومترمربع از طبقه پوشش گیاهی متوسط و 24 کیلومترمربع از طبقه پوشش گیاهی خوب در معرض مستقیم پروژه قرار خواهد گرفت. نقشه پوشش/کاربری‌های مختلف اراضی در سه دوره با استفاده از طبقه‌بندی نظارت‌شده نشان داد که در این منطقه بیشترین سطح کاربری مربوط به مراتع و پس از آن مناطق رخنمون سنگی و بدون پوشش گیاهی و همچنین کمترین مساحت مربوط به کاربری منابع آب بوده که حدوداً یک درصد مساحت منطقه را تشکیل می‌دهد. پس از مشخص شدن مسیر انجام پروژه انتقال آب و اعمال بافر 500 متری به‌عنوان دامنه تأثیر انتقال و مساحت دریاچه سد به مقدار 32 کیلومتر مربع تغییرات پوشش/کاربری بدین‌صورت پیش‌بینی‌شده است که کاربری کشاورزی به میزان 24 کیلومترمربع و کاربری مرتع، مسکونی، رخنمون سنگی و اراضی بدون پوششی و جنگل به ترتیب 32، 12، 43 و 8 کیلومترمربع تحت تأثیر پروژه انتقال آب قرار خواهد گرفت. برای پیش‌بینی تغییرات پوشش/کاربری اراضی در آینده از مدل زنجیره‌ای مارکف استفاده‌شده است. در مـدل زنجیره ای مارکوف از نقشـه پوشـش اراضـی سال‌های 2003 و 1986 استفاده و با توجه به ماتریس انتقال به‌دست‌آمده پوشش اراضی سال 2014 پیش‌بینی و صحت سنجی ‌شد و سپس از نقشه‌های سال‌های 2003 و 2014 پوشش اراضی سال 2024 پیش‌بینی گردید. نتایج حاصل از بررسی تغییرات در طبقات پوشش و کاربری اراضی در سال 2024 نسبت به سال 2014 نشان داد که پوشش/ کاربری های مرتع، کشاورزی، اراضی بدون پوشش و مناطق شهری تغییرات بیشتری را در آینده نشان خواهند داد.. نتایج بطور کلی نشان داد که تصاویر ماهواره ای قابلیت شناسایی، پهنه بندی و پایش تغییرات حاصل از سدسازی را دارند و می توانند در این زمینه بطور موثر در مدیریت اراضی مورد استفاده قرار گیرند. کلمات کلیدی: طبقه‌بندی تصاویر ماهواره ای، NDVI، بهشت‌آباد، پایش تغییرات پوشش/کاربری اراضی