Skip to main content
SUPERVISOR
Mohammad Silani,Jamshid Parvizian
محمد سیلانی (استاد راهنما) جمشید پرویزیان (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mohammadreza Kaji esfahani
محمدرضا کاجی اصفهانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی مکانیک
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1395
stract Postural balance, which has a big ole in daily life, is generally known as one’s strength to retain stability. Balance takes advantage of the integration of multisensory inputs that work together to stabilize one’s standing. For the unable ones, it may be harder to obtain stability in postural balance. Hence, it is noteworthy to design and evaluate devices, such as orthosis, which can help these subjects experience high safety. In this research, a mathematical framework postural balance independently and without the use of crutches. The orthosis used by these subjects should be easy-to-use, reliable and with subjects, an analysis is done to understand how these vibrations could be added is presented which can be used to redesign the physical parameters of a Hip-Knee-Ankle-Foot-Orthosis (HKAFO) to support a better body curvature and also guarantee a more stable arm free stance. Also, since vertical vibrations is a rehabilitation method for the paraplegic research can be the starting point in designing an exoskeleton for the postural to avoid instability in the paraplegic subjects. And finally, an approach is presented to show the hip joint torque limits which keep the body in stable balance of the paraplegic subjects. stance if the hip joint of the orthosis is activated. The results of this ywords ostural balance, stability, vestibular system, paraplegic subjects, passive orthosis, vertical vibrations.
امروزه بحث توانبخشی افراد مبتلا به ناتوانی‌های بدنی توسط سیستم‌های مکانیکی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این سیستم‌های مکانیکی می‌توانند ناتوانایی‌های بدنی 2- ایجاد استقلال در زندگی افراد دارای ناتوانی. انگیزه‌ی اصلی به صورت منفعل یا فعال باشند و به دو منظور کلی مورد استفاده قرار گیرند: 1- درمان در حفظ تعادل ایستادن آرام خود را به دلیل بیماری های عصبی-عضلانی به طور مستقل دچار مشکل هستند. این افراد از این تحقیق، ارائه‌ی طرحی اولیه از نوعی از این سیستم‌ها برای افراد ناتوانی است که ارتزهایی استفاده می‌‌کنند که شامل راهبرد‌هایی مشابه راهبرد‌های کنترلی در بدن نهایی برای استفاده در محیط‌های غیرآزمایشگاهی نامطلوب است. از طرفی ارتز طراحی هستند. اما همه‌ی این راهبرد‌ها، به دلیل مشکلات فیزیکی در بیماران، قابل پیاده‌سازی به روی ارتز نبوده و در مواردی نیز در صورت امکان پیاده‌سازی راهبرد، ظاهر ارتز شده باید به گونه‌ای باشد که فرد استفاده کننده، بدلیل محدوده‌ی مطلوب پایداری کم‌توان، مانند افراد سالخورده و همچنین، بهبود ایستادن افراد نا‌توان، مانند ارتز، اعتماد به نفس استفاده از آن بدون عصا را داشته باشد. در این رساله، تلاش شده است راهبرد‌هایی طراحی شوند که علاوه بر افزایش محدوده‌ی پایداری در ایستادن انسان، از نظر عملی نیز قابل پیاده‌سازی باشند. در این راستا، بهبود ایستادن افراد توجه به اهمیت سیستم دهلیزی در ایستادن پایدار، به طور خاص مدلی از سیستم دهلیزی افراد آسیب نخاعی، دنبال شده است. برای رسیدن به اهداف فوق مراحل زیر در این رساله دنبال شدند، ابتدا به مطالعه‌ی ایستادن افراد سالم جوان پرداخته شده تا اثر کهولت سن در ایستادن و نحوه‌ی بهبود ایستادن افراد کم‌توان مطالعه شود. در این راستا، با در کنار بقیه اعضای دخیل در ایستادن ارائه شد که با استفاده از این مدل، امکان است. هدف اول، افزایش پایداری استاتیکی و همچنین دینامیکی ارتز بوده و هدف دوم، بررسی دلیل سرگیجه افراد سالخورده و یا حس سنگینی برخی افراد کم‌توان امکان‌پذیر است. همچنین با استفاده از این مدل اهمین سیستم حسی-تنی در ایستادن نشان داده شده است. پس از آن، به مطالعه‌ی یک نمونه از ارتز غیرفعال موجود پرداخته و با استفاده از دینامیک این ارتز و تنها با تغییر در پارامترهای آن، تلاش به بهبود ارتز شده بهبود انحنا بالاتنه هنگام استفده از ارتز. برای دستیابی به این اهداف، علاوه بر مطالعات موجود نشان داده است که ایستادن افرادی که تحت ارتعاش عمودی هستند باعث قیود سینماتیکی ایستادن با ارتز که شامل محدوده مجاز حرکتی مفاصل و قرار گرفتن مرکز گرانش در چندضلعی تکیه‌گاهی است، موارد دینامیکی شامل قرار گرفتن در نقاط تعادل پایدار با حداکثر سرعت همگرایی نیز مد نظر بوده ات. سپس، به بررسی ارتعاش عمودی در ایستادن افراد کم‌توان پرداخته شد که نتایج شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهند این ارتعاش عمودی اثرات مطلوبی روی سیگنال مرکز فشارآن‌ها ندارد. با این حال، تقویت ماهیچه‌ها شده و در نتیجه ایستادن را در دراز مدت بهبود می‌بخشد. علاوه بر کفش مناسب برای استفاده از ارتز، که علاوه بر اصطکاک کافی طول کفی مطلوبی هم داشته این، محدوده‌هایی از دامنه و فرکانس که در صورت اعمال شدن به شکل ارتعاش عمودی در ایستادن افرادآسیب نخاعی باعث حفظ پایداری در ایستادن می‌شوند نیز بررسی شدند. در نهایت نیز، پایداری ایستادن با ارتز در صورت فعال‌سازی مفصل ران بررسی شده است واثر قیودی شامل قید اصطکاک، قید گرانش و قید مرکز فشار، که از زمین خوردن، سر خوردن و یا بلند شدن پا از زمین جلوگیری می‌کنند، در طراحی ارتز با مفصل ران فعال مطالعه شده است. نتایج این بخش نشان می‌دهد انتخاب باشد، می‌تواند در حفظ پایداری اثر زیادی داشته باشد. تک‌تک مراحلی که در این آسیب نخاعی شاغل دارد. رساله دنبال می‌شوند می‌توانند در بهبود ایستادن افراد کم‌توان و ناتوان اثرات مطلوب ایجاد کنند، به عنوان مثال با توجه به کاربرد زیاد ارتزهای با مفصل ران فعال در محیط‌های صنعتی، این بخش اهمیت زیادی در راستای کمک به افراد کلمات کلیدی : ایستادن آرام انسان، تعادل وضعیتی، ارتز فعال، راهبرد مچ، راهبرد ران، محدوده‌ی پایداری، پایداری ایستادن انسان، پایدارسازی پاندول معکوس، ایستادن افراد آسیب نخاعی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی