Skip to main content
SUPERVISOR
Reza Modarres,Saeed Soltani Kopaei
رضا مدرس (استاد راهنما) سعید سلطانی کوپائی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mostafa Rahimi
مصطفی رحیمی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394
Frequency analysis is one of the most useful methods of statistics science for estimating the discharge values in which the probability of occurrence of a particular discharge with a certain return period is investigated. The major problem in this regard is the lack of statistics or short-term statistics, which is used to solve this problem by the regionalization technique in flood frequency analysis. Several methods for regionalization are used, most of which are index flood method (IFM).Scaling are used to examine the IFM method. In this research, the effect of trend on scaling was studied. 96 hydrometric stations were selected and stratified stations with no trend were separated by the Mann-Kendall test.Then scaling was done on peak discharge in two data group. The scaling method was performed using the probability weight moment and area of the basin on peak discharge. The results showed that the station with trend has a multiple scaling and station without trend has simple scaling. In other words, the scaling at the station with trend has changed from simple to multiple due to the existence of the trend. This article demonstrates the effect of the trend on the spatial scaling parameter. Therefore, it can be concluded that in the Caspian basin, it is not possible to use the IFM method to estimate the discharge in ungaged areas. This is, of course, the case for stations with trend. For stations without trend, the IFM method can be used. Key words : Flood Frequency Analysis, Spatial Scaling Method, Trend, Probability Weighted Moment, Peak Discharge, Basin Area.
پدیده های طبیعی دارای ماهیت تصادفی می باشند و با توجه به وابستگی سایر پدیده ها به طبیعت ناگزیر بایستی از علم آمار و احتمالات در تجزیه و تحلیل پدیده های فوق استفاده کرد. در طراحی سازه ها و اعمال روش های مدیریتی منابع آب، اطلاع از مقادیر دبی با دوره بازگشت های مختلف ضروری می باشد. تحلیل فراوانی یکی از مفید ترین و کاربردی ترین روش های علم آمار به منظور برآورد مقادیر دبی می باشد که طی آن احتمال وقوع رخداد یک دبی خاص با دوره بازگشت معین بررسی می گردد. مشکل عمده در این رابطه وجود مناطق بدون آمار و یا دارای آمار کوتاه مدت می باشد که برای رفع این مشکل از تکنیک ناحیه ای کردن در تحلیل فراوانی سیل استفاده می شود.روش های متعددی برای ناحیه ای کردن استفاده می شود که کاربردی ترین آنها روش سیلاب نمایه (IFM) می باشد. در این روش از مساحت حوضه به عنوان تنها عامل فیزیوگرافی مؤثر بر سیلاب استفاده و برای بدست آوردن دبی در مناطق فاقد آمار از یک تابع نمایی مانند رابطه ی مقابل استفاده می شود : در این تابع A مساحت و Q دبی در دو حوضه ی i و j و kt نیز ضریب منطقه ای می باشد. برای بررسی این موضوع که آیا برای برآورد دبی در مناطق فاقد آمار استفاده از عامل مساحت به تنهایی در یک تابع نمایی قابل قبول است یا خیر روش مقیاس مکانی (scaling) مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق به بررسی روش مقیاس مکانی و تأثیر روند (داده های دبی حداکثر لحظه ای در طول سال های آماری میانگین و واریانس ثابت نداشته باشند) بر آن پرداخته شده است.بدین منظور 96 ایستگاه هیدرومتری از حوضه ی دریای خزر انتخاب گردید. سپس ایستگاه های دارای روند و فاقد روند با آزمون آماری ناپارامتریک من-کندال مشخص و هرکدام جداگانه مورد مطالعه قرار گرفته شد. داده های دبی حداکثر لحظه ای هر ایستگاه به دوره های آماری ده ساله تقسیم بندی شدند و گشتاورهای وزنی احتمال برای هر ایستگاه از مرتبه ی یک تا ده در هر دوره ی آماری محاسبه شد. شیب نمودار پراکنش لگاریتم طبیعی گشتاورهای وزنی احتمال در مقابل لگاریتم طبیعی مساحت حوضه برای هر مرتبه ی گشتاور بصورت جداگانه تا 26 دوره ی ده ساله ی آماری محاسبه و در نهایت این مقادیر در برابر مرتبه ی گشتاور مربوط به خود قرار داده شد و نمودار بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت. شیب این نمودار بدست آمده بیانگر تأثیر روند بر پارامتر مقیاس مکانی می باشد. نمودارهای بدست آمده از ایستگاه های دارای روند تابع خطی با شیب کم می باشند که این موضوع در دوره های ده ساله ی اول تا هفتم نسبت به دوره های آماری دیگر دقیق تر می باشد. نمودار پراکنش داده ها بدون تقسیم بندی آنها به دوره های ده ساله نیز در ایستگاه های دارای روند تابع خطی با شیبی کم می باشد اما نمودارهای بدست آمده از ایستگاه های فاقد روند تابع خطی با شیب تقریباً صفر می باشند و نمودار کلی آنها نیز بدون تقسیم بندی داده ها به دوره های ده ساله به همین صورت می باشد. برای مقایسه بهتر این دو گروه داده نمودار ضریب تغییرات داده ها در مقابل مساحت و نمودار میانگین داده ها در مقابل مساحت نیز رسم شد که داده های ایستگاه های فاقد روند رفتار هیدرولوژیکی پایدارتری را نسبت به داده های ایستگاه های دارای روند نشان دادند.درنهایت مشخص شد که وجود روند در بین داده های دبی حداکثر لحظه ای بر تابع نمایی مساحت-دبی در تحلیل ناحیه ای سیلاب تأثیرگذار است و در حوضه هایی که روند وجود دارد نباید از این تابع برای برآورد دبی استفاده کرد یا در مناطق فاقد آمار نمی توان از مساحت به عنوان تنها عامل فیزیوگرافی مؤثر بر دبی برای برآورد آن استفاده کرد. واژگان کلیدی : تحلیل فراوانی سیل، روش مقیاس مکانی، روند، گشتاور وزنی احتمال، دبی حداکثر لحظه ای، مساحت حوضه.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی