Skip to main content
SUPERVISOR
Mohammad Mehdi Majedi,Mehdi Rahim malek,Aghafakhr Mirlohi,Mahdi Gheysari
محمد مهدی مجیدی (استاد راهنما) مهدی رحیم ملک (استاد راهنما) اقافخر میرلوحی فلاورجانی (استاد مشاور) مهدی قیصری (استاد مشاور)
 
STUDENT
Venus Noorbakhsh habibabadi
ونوس نوربخش حبیب آبادی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1393

TITLE

Variation in Cumin Accessions Using ISSR and SRAP Molecular Markers and Morphological Characteristics under Moisture Stress and Non-stress Conditions
This experiment was conducted to investigate the genetic variation i different cumin accessions under normal and water deficient conditions and was carried out according to a randomized complete block design with two replicates for each environment at the agriculture experimental station of Isfahan university of technology in 2014-2015. The result of analysis of variance for normal condition showed significant genetic variation for seed yield and it's components and all of studied morphological traits between the accessions. Drought stress had significant effects on morphological traits. The heritability of traits was estimated to be more than 50% and indicated that most of this variation are due to genetic effects. Among all yield components, umbel per plant and seed per umble had the most correlation with seed yield at both moisture conditions. The result of stepwise regression for normal condition showed that umbel per plant defined most of the variation for yield; in this manner at drought stress, seeds per umbel defined most of the variation for yield and can be used as an index for selection. Principle component results for both moisture levels, showed three components justified more than 70% of total variations. The resulting clusters divided accessio into three groups and PCA results largely confirmed cluster analysis. In most cases, the accessions were not represents suitable ability of SRAP markers to determine genetic diversity in cumin. The genetic distance among groups was obtained between 0.04 and 0.14. regarding within groups variation and variation among accessions, results indicated that the most similarity was obtained between 4(Joupar -Kerman) and 3(Marave Tappeh -Golestan), while the lowest one belonged to 4(Joupar -Kerman) and 22(Estahban- Fars). Numerical value of 0.13 obtained for gene flow between groups (Nm) showed that there is gene flow in groups but this current cannot lead to homogenization of the groups. The mean of shanon information index was 0.44 for primer compositions. In the cluster analysis of SRAP data, dendrogram could not Keyword : Cumin, Genetic Variation, SRAP markers, Accessions
این تحقیق با هدف بررسی تنوع ژنتیکی در بین توده‌های زیره سبز با بررسی برخی صفات مورفولوژیک در شرایط تنش و عدم تنش رطوبتی، در سال 94-1393 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان و با استفاده از نشانگرهای مولکولی SRAP و ISSR در آزمایشگاه اصلاح نباتات انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که در شرایط عدم تنش رطوبتی، توده‌ها از نظر عملکرد و اجزای عملکرد بسیار متنوع هستند، در شرایط تنش رطوبتی نیز تنوع بسیار بالایی از نظر تمام صفات مورفولوژیک مشاهده شد که حاکی از تنوع بالا از نظر صفات مختلف در ژرم پلاسم موجود می‌باشد و با توجه به اینکه وراثت‌پذیری اکثر صفات بالای 50 درصد ارزیابی شد، می‌توان نتیجه گرفت که قسمت اعظم این تنوع احتمالاً مربوط به آثار ژنتیکی است. در بین اجزای عملکرد، بیش‌ترین همبستگی با عملکرد برای تعداد دانه در چتر و تعداد چتر در بوته در هر دو شرایط تنش و عدم تنش رطوبتی مشاهده شد. بر مبنای نتایج رگرسیون مرحله‌ای در شرایط عدم تنش، تعداد چتر در بوته و در شرایط تنش، تعداد دانه در چتر بیش‌ترین تنوع عملکرد زیره سبز را توجیه نمودند و می‌توانند به عنوان شاخصی جهت گزینش مورد استفاده قرار گیرند. بر اساس تجزیه به مؤلفه‌های اصلی سه مؤلفه اول توانستند بیش از 70 درصد از تنوع موجود را در هر دو محیط رطوبتی توجیه کنند. تفکیک توده‌ها بر این اساس هم راستا با مناطق جغرافیایی نبود و قرابت نزدیکی با تجزیه خوشه‌ای انجام شده در دو محیط رطوبتی داشت که توانست توده‌ها را در سه گروه طبقه بندی کند. در بررسی مولکولی، پس از استخراج DNA از برگ تازه و تعیین کمیت و کیفیت، DNA استخراج شده در واکنش PCR استفاده گردید. از مجموع 10 ترکیب آغازگری مورد استفاده، 188 نوار حاصل شد که از این تعداد، 162 نوار (17/86 درصد) چند شکل بودند. میانگین مقدار 47/0PIC= نشان دهنده قدرت مناسب نشانگر SRAP در بررسی تنوع ژنتیکی در گیاه زیره سبز می‌باشد. در بررسی تنوع ژنتیکی بین گروه‌های جغرافیایی، دامنه فاصله ژنتیکی بین گروه‌های مورد مطالعه بین 04/0 و 14/0 به دست آمد. از نظر پراکنش درون گروه‌ها و بین توده‌ها، کم‌ترین شباهت بین توده‌های 22(فارس- استهبان) و 4 (کرمان-جوپار) و بیش‌ترین شباهت بین توده‌های 3(گلستان- مراوه تپه) و 4(کرمان- جوپار) محاسبه گردید. مقدار عددی 13/0 به دست آمده برای جریان ژنی بین گروه‌ها، نشان داد که در گروه‌های مورد مطالعه، جریان ژنی وجود دارد ولی این جریان تا حدی نیست که بتواند موجب همگن شدن گروه‌ها شود. میانگین میزان شاخص اطلاعات شانون برای ترکیبات آغازگری 44/0 بود. در تجزیه خوشه‌ای داده‌ها، دندروگرام ترسیم شده نتوانست توده‌های مورد استفاده در این تحقیق را بر اساس مناطق جغرافیایی در گروه‌های جداگانه قرار دهد که نشان دهنده تنوع ژنتیکی اندک بین گروه‌ها می‌باشد. تجزیه به مختصات اصلی نیز نشان داد که چهار مؤلفه اول در مجموع 79/65 درصد از کل تغییرات را توجیه می‌کنند. بیش‌ترین عملکرد دانه در شرایط تنش و عدم تنش رطوبتی را توده 20(فارس- سروستان) کسب کرد. کلمات کلیدی : زیره سبز، تنوع ژنتیکی، نشانگر SRAP

ارتقاء امنیت وب با وف بومی