بحران آب و پیامدهای ناشی از آن بزرگترین چالش پیش روی انسان در قرن بیست و یک خواهد بود. بحرانی که پیامدهای ناگوار آن در بسیاری از نقاط جهان هم اکنون به مرز خطر رسیده و نیازمند تصمیماتی معقول، قاطع و با چشم انداز بلند مدت در قبال استفاده از منابع محدود آبی است. آب و استفاده از منابع آبی لازمه شکل گیری، توسعه و تداوم تمدن بشریست. از این رو مدیریت و استفاده بهینه از این منابع محدود ضروری است. ایران کشوری با منابع آبی کم و محدود است که در کمربند خشک و نیمه خشک نیمکره شمالی واقع شده است. ساختار شکل گیری تمدن و تلاش های پیشینیان این سرزمین، مانند حفر چاه ها، قنات ها، آبراه ها و ساخت بند نشان می دهد از دیرباز مدیریت منابع مورد توجه بوده است. از قرن گذشته و با شتاب فرآیند توسعه، گسترش صنعت و شهرنشینی تامین آب به یک مشکل اساسی تبدیل شده است. در این پژوهش هدف ارائه یک مدل پویا با استفاده از سیستم های دینامیکی است برای مدیریت منابع آب در یک حوضه آبریز، تا بتوان چشم انداز و تاثیر سیاست های گوناگون آبی را در یکی از چالش برانگیزترین حوضه های مورد جدال منابع آبی، حوضه زاینده رود، بر ساختار اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی مورد بررسی قرار داد. استفاده از سیستم‌های دینامیکی ضمن افزایش آگاهی نسبت به چگونگی ارتباط عوامل تاثیر گذار مرتبط با موضوع آب در یک حوضه آبریز، امکان بررسی تاثیر سناریوهای مختلف بر رفتار مدل را نیز میسر می‌کند. در این پژوهش سناریوهای گوناگونی با توجه به نظر خبرگان پیاده سازی شد و تاثیر آن بر منابع آبی ارزیابی گردید. در میان سناریوهای ارائه شده تلاش برای افزایش بهره‌وری آب در بخش‌های کشاورزی، صنعت و شهری و همچنین تخصیص آب بر اساس بهره‌وری می‌تواند ضامن حفظ ذخایر زیرزمینی و زیست‌گاه‌های طبیعی باشد.